Gregory Nunzio Corso (urodzony 26 marca 1930 w Greenwich Village w Nowym Jorku, zmarł 17 stycznia 2001 w Robbinsdale w stanie Minnesota) - amerykański poeta, jeden z najważniejszych przedstawicieli ruchu Beat Generation.

Matka Corso, urodziwszy go w wieku 16 lat, rok później opuściła rodzinę i wyjechała do Włoch. Gregory większość dzieciństwa spędził więc w sierocińcach i domach zastępczych. Kiedy miał jedenaście lat, jego ojciec ożenił się ponownie i wziął go do siebie, ale młody Gregory wciąż uciekał z domu. Został wysłany do poprawczaka, skąd również uciekał. Parę miesięcy przebywał również w nowojorskim więzieniu The Tombs za kradzież radia, a w wieku siedemnastu lat został skazany na trzy lata więzienia za kolejną kradzież, wyrok odbywał w więzieniu stanowym Clinton. Podczas pobytu w więzieniu zainteresował się literaturą i podjął pierwsze próby poetyckie. Po zwolnieniu powrócił do Nowego Jorku, gdzie w 1950 poznał w jednym z barów Greenwich Village (The Pony Stable) Allena Ginsberga, a ten z kolei zapoznał go z innymi członkami grupy beatników.

W 1952 Corso pracował dla "Los Angeles Examiner", a później służył jako marynarz. W 1954 nieoficjalnie uczęszczał na Uniwersytet Harvarda, w tym samym roku opublikowany został jego pierwszy zbiór wierszy, "The Vestal Lady on Brattle and Other Poems". Dwa lata później dołączył do Ginsberga w San Francisco, gdzie Lawrence Ferlinghetti opublikował jego kolejny tomik zatytułowany "Gasoline". W 1957 wraz z Jackiem Kerouakiem i Ginsbergiem dawał niekonwencjonalne odczyty i wywiady, od tego czasu podróżował również na dużą skalę, szczególnie po Meksyku i Europie Wschodniej. Przez krótki okres wykładał w New York State University w Buffalo oraz w Naropa Institute w Boulder, Kolorado.

Corso zmarł w Minnesocie na raka prostaty w dniu 17 stycznia 2001. Został pochowany, zgodnie ze swym życzeniem, obok grobu swego ulubionego poety – romantyka Percy'ego Bysshe'a Shelleya – na Cimitero Acattolico, protestanckim cmentarzu w Rzymie.