Szczęście

   Coś srebrnego dzieje się w chmur dali.
Wicher do drzwi puka, jakby przyniósł list.
   Myśmy długo na siebie czekali.
Jaki ruch w niebiosach! Słyszysz burzy świst?

   Ty masz duszę gwiezdną i rozrzutną.
Czy pamiętasz pośpiech pomieszanych tchnień?
   Szczęście przyszło. Czemuż nam tak smutno,
Że przed jego blaskiem uchodzimy w cień?...

   Czemuż ono w mroku szuka treści
I rozgrzesza nicość i zatraca kres?
   Jego bezmiar wszystko w sobie zmieści,
Oprócz mego lęku, oprócz twoich łez...

[1937]