| Menu główne |
|
strona główna e-kartki encyklopedia autorów encyklopedia cytatów encyklopedia wierszy teoria haiku haiku klasyczne haiku Miłosza haiku współczesne teoria limeryków księga gości forum |
| Menu użytkownika |
| Na forum... |
| Barkarola zmiana danych Kryzys, wakacje i desz... Cytaty Wiersz o nieszczęściu? Fotel ... kochanek KONKURS Mitologia *** Powracam do Ciebi... |
[ 0..9 |
(***) |
A |
B |
C |
Ć |
D |
E |
F |
G |
H |
I |
J |
K |
L |
Ł |
M |
N |
O |
P |
R |
S |
Ś |
T |
U |
V |
W |
X |
Z |
Ź |
Ż ] Srebrne i Czarne - Władysław Broniewski Nie umiałem się zbudzić, nie mogłem
przemocą wyrwać się ze snu - i oto rosną we mnie te słowa, jak obłęd, coraz bardziej gorzkie i bolesne. Wypowiadam je mową zawiłą, łamanym na łkanie szeptem, i bolą mnie te słowa dobywane siłą, i gorzej mi z nimi niż przedtem. Coraz więcej szaleństwa i krzyku, i nie ma dla serca pokarmu - tylko te słowa gniewną, szarpaną muzyką huczą we mnie jak dzwony alarmu. Może dziś, może jutro nad ranem, nim we śnie zbliżysz się ku mnie, zatrząsnę twoje imię w wierszu obłąkanym jak w srebrnej i czarnej trumnie. Dodane przez: HdwaO 
|
| Serdeczne Życzenia |
dla Adolfa Tymona Leona 
|
| Ankieta |
| Subskrypcja |