| Menu główne |
|
strona główna e-kartki encyklopedia autorów encyklopedia cytatów encyklopedia wierszy teoria haiku haiku klasyczne haiku Miłosza haiku współczesne teoria limeryków księga gości forum |
| Menu użytkownika |
| Na forum... |
| Barkarola zmiana danych Kryzys, wakacje i desz... Cytaty Wiersz o nieszczęściu? Fotel ... kochanek KONKURS Mitologia *** Powracam do Ciebi... |
[ 0..9 |
(***) |
A |
B |
C |
Ć |
D |
E |
F |
G |
H |
I |
J |
K |
L |
Ł |
M |
N |
O |
P |
R |
S |
Ś |
T |
U |
V |
W |
X |
Z |
Ź |
Ż ] Zabite drzewo - Leopold Staff Z ciemnych mojego lasu drzew jedno najcichsze
Ukochałem, najbardziej smutne i najwiotsze: Brzozę, co nie szumiała w najszaleńczym wichrze, Zawsze niema, choć wiatru wiew się o nią otrze. Wszystkich innych drzew znałem najlżejsze poszumy, Tylko to jedno tajni swej mi nie otwarło... Próżno je ma tęsknota wśród bladej zadumy Oplata, by w nim duszę ożywić zamarłą. Nie wiał wicher, któremu obudzić je dano... I gniew wstał we mnie... Dłońmi chwyciłem włos brzozy I targnąłem, by wydrzeć choć skargę, jęk grozy... Milczała... Mocą dziką, szaleństwem wezbraną Połamałem ją... Leży zabita mą dłonią... Nie wyszumiała tajni swej... A wichry gonią... Dodane przez: HdwaO 
|
| Serdeczne Życzenia |
dla Jerzego Wojciecha 
|
| Ankieta |
| Subskrypcja |