Jest

Jest statek który zabrał moja ukochaną
Jest już noc na niebie i sześć balonów na uwięzi jak larwy z których mają wylęgąc się gwiazdy
Jest nieprzyjacielska łódź podwodna która zagraża mojej miłości
Jest tysiąc świerków złamanych rozpryskami pocisków wokół mnie
Jest piechur który przechodzi oślepiony gazami duszącymi
Jest zniszczony przez nas do szczętu okop Niezschego Gothego i Kolonii
Jest moja tęsknota za listem który się spóźnia
Jest w moim portfelu plik zdjęc mojej ukochanej
Jest grupa jeńców która przechodzi z niepewnymi minami
Jest bateria której obsługa krząta się wokół dział
Jest podoficer który zbliża się kłusem drogą Samotnego Drzewa
Jest podobno szpieg co włóczy się tędy niewidzialny jak horyzont w który niegodnie się przybrał i z którym się stopił
Jest wyprostowany jak lilia biust mojej ukochanej
Jest kapitan który czeka z niepokojem na komunikaty radiowe z Atlantyku
Jest kilku żołnierzy piłujących o północy deski na trumny
Jest tłum kobiet które błagają z krzykiem o kukurydzę pod krwawiącym Chrystusem z Meksyku
Jest golfstrom łagodny i dobroczynny
Jest cmentarz pełen krzyżyków w odległosci 5 kilometrów
Jest wiele krzyżów rozrzuconych dokoła
Jest dziczka figi rosnąca na kaktusie w Algierii
Jest para smukłych rąk mojej ukochanej
Jest kałamarz który zrobiłem z 15-centymetrowego zapalnika nie wystrzelonego pocisku.
Jest moje siodło moknące na deszczu
Jest wiele rzek które nie prowadzą do źródeł
Jest miłość przyciągająca mnie ze słodyczą
Jest jeniec niemiecki który nosił na plecach karabin maszynowy
Jest wielu ludzi na świecie którzy nigdy nie byli na wojnie
Jest zdumienie Hindusów oglądających zachodnie wioski
Myśla oni z melancholią o tych którzy być może nie zobaczą
Gdyż bardzo daleko posunięto się podczas tej wojny w sztuce niewidzialności

(Julia Hartwig)