| Menu główne |
|
strona główna e-kartki encyklopedia autorów encyklopedia cytatów encyklopedia wierszy teoria haiku haiku klasyczne haiku Miłosza haiku współczesne teoria limeryków księga gości forum |
| Menu użytkownika |
| Na forum... |
| Barkarola zmiana danych Kryzys, wakacje i desz... Cytaty Wiersz o nieszczęściu? Fotel ... kochanek KONKURS Mitologia *** Powracam do Ciebi... |
[ 0..9 |
(***) |
A |
B |
C |
Ć |
D |
E |
F |
G |
H |
I |
J |
K |
L |
Ł |
M |
N |
O |
P |
R |
S |
Ś |
T |
U |
V |
W |
X |
Z |
Ź |
Ż ] Symbole XV (Zaiste, bracie, dziwnie gdy mówią Proroki...) - Wincenty Korab-Brzozowski Zaiste, bracie, dziwnie gdy mówią Proroki:
Nie wiedzieć, czy ich słowo żywi, czy zabija? Czasem w granatu kwiecie ukrywa się żmija, Czasem w szczelinach ruin rosy lśnią uroki. Umysł ludzki jest jako ocean głęboki, Tym głębszy, iż się niebo w nim chmurne odbija... A duszy naszej narcyz, biały jak lilija, Tym bielszy, iż schylony nad głębią, gdzie mroki. I tak wszystko! Płomiennych ogni stos - spowija Ziemny, nieunikniony dym w głuche obłoki - A z gór patrzący, widzi: człowiek idzie - mija... A tylko puste słychać w uszach kroki, kroki... Dodane przez: HdwaO 
Zobacz inne wiersze tego autora. |
| Serdeczne Życzenia |
dla Czesława Agnieszki Mariana 
|
| Ankieta |
| Subskrypcja |