| Menu główne |
|
strona główna e-kartki encyklopedia autorów encyklopedia cytatów encyklopedia wierszy teoria haiku haiku klasyczne haiku Miłosza haiku współczesne teoria limeryków księga gości forum |
| Menu użytkownika |
| Na forum... |
| Barkarola zmiana danych Kryzys, wakacje i desz... Cytaty Wiersz o nieszczęściu? Fotel ... kochanek KONKURS Mitologia *** Powracam do Ciebi... |
[ 0..9 |
(***) |
A |
B |
C |
Ć |
D |
E |
F |
G |
H |
I |
J |
K |
L |
Ł |
M |
N |
O |
P |
R |
S |
Ś |
T |
U |
V |
W |
X |
Z |
Ź |
Ż ] Węglem smutku i zgryzoty - Wincenty Korab-Brzozowski Było to jak na farsalskim polu. Ranni,
Ohydni, Konali na brzegach rowów, Tam kędyśmy razem wrócili oboje Z Psychą, moją duszą I rzekłem jej: "Nieprawdaż?" I rzekłem jej: "Te łuki, jakże w gruz padają! te łupy, co za łachmany! Ach! przeklęte były nasze bronie i przeklęte Nasze sztandary! Psyche, moja duszo". Było to jak w czyśćcu, gdzie mary rozpaczliwe Obmywały czoła splamione I wykręcały palce Tam, kędyśmy razem wrócili oboje Z Pychą, moją duszą. I rzekłem jej: "Nieprawdaż?" I rzekłem jej: "Ach! te potępieńce, które żal wciąż goni, W rajskie, pachnące kwiaty Któż zdoła przemienić? Psyche, moja duszo!" (J.Moréas) Dodane przez: HdwaO 
Zobacz inne wiersze tego autora. |
| Serdeczne Życzenia |
dla Czesława Agnieszki Mariana 
|
| Ankieta |
| Subskrypcja |