Sanie (fragment)

X

Atramentem z serca mojego,
literą rzymską i grecką
wypiszę trzciną na śniegu:
twarz twoja jest jak słoneczko.

A wiosną - jaskrem wzdłuż drogi.
A w lecie - chmurami w lecie.
Przeczytają pisanie ptaki.
I rozniosą. Po całym świecie.

A może i w inny czas,
w inne serca i w inne okna,
w czyjąś noc sierpniową brzmiącą jak bas,
w księżyc, w księżyc, rozśpiewany jak sopran.

1951