| Menu główne |
|
strona główna e-kartki encyklopedia autorów encyklopedia cytatów encyklopedia wierszy teoria haiku haiku klasyczne haiku Miłosza haiku współczesne teoria limeryków księga gości forum |
| Menu użytkownika |
| Na forum... |
| Barkarola zmiana danych Kryzys, wakacje i desz... Cytaty Wiersz o nieszczęściu? Fotel ... kochanek KONKURS Mitologia *** Powracam do Ciebi... |
[ 0..9 |
(***) |
A |
B |
C |
Ć |
D |
E |
F |
G |
H |
I |
J |
K |
L |
Ł |
M |
N |
O |
P |
R |
S |
Ś |
T |
U |
V |
W |
X |
Z |
Ź |
Ż ] Hamlet i feministka - Mariusz Parlicki do pokoju stanowczo weszła
by wygarnąć mu w twarz chociaż raz i już nie powtarzać - zło przed światem należy obnażyć to okrutne nas ciągle obnażać Hamlet słuchał zdziwiony jej głosu nieporadna stanowczość w niej wrzała podsycana jego milczeniem krzyczała że to woła o pomstę do nieba że nie można się oszukiwać i żeby tak głupio nie patrzył bo prawda zawsze wygrywa Hamlet słuchał zdziwiony jej głosu lecz przytaknął skinieniem głowy ona siadła jak gołębica szponów sępa i oczu sowy tak naprawdę w niej nigdy nie było Dodane przez: HdwaO 
Zobacz inne wiersze tego autora. |
| Serdeczne Życzenia |
dla Placyda Apolinarego 
|
| Ankieta |
| Subskrypcja |