szukaj:
strona główna | e-kartki | encyklopedia cytatów | encyklopedia wierszy | RSS

[ 0..9 |  (***) |  A |  B |  C |  Ć |  D |  E |  F |  G |  H |  I |  J |  K |  L |  Ł |  M |  N |  O |  P |  R |  S |  Ś |  T |  U |  V |  W |  X |  Z |  Ź |  Ż ]

Sztuka kochania - Wiesław Musiałowski
Tutaj pożegnań nijakich nie trzeba
jasność zachodu wnika w ścieżkę ciasną
nad buczynami zawieszony orzeł
jak uwiązany do sklepienia nieba
za karminowo-złocistą obrożę
by za szczytami wraz ze słonkiem zasnąć.

Kręcą się cicho tryby koczownicze
koło o koło ściśle zazębione
bez ułomności człowieczej suwmiarki
matka plisuje do szkoły spódnicę
na rozpalonej kuchni dymią garnki
zapachem troski, ale okraszonej.

Tramwaj nie dzwoni ani zawiadowca
nadętym gwizdkiem nie nagli nikogo
tu bez pośpiechu w odpowiedniej dawce
sztuka kochania nigdy nie jest obca
ojcu choć czasem może spojrzy srogo
ale potrafi budować latawce.
Dodane przez: pmusiaowski
Bookmark and Share
Zobacz inne wiersze tego autora.

© 2004-2010 Kontakt. Wszelkie prawa zastrzeżone Regulamin Zgłoś problem/błąd Poleć nas RSS