szukaj:
strona główna | e-kartki | encyklopedia cytatów | encyklopedia wierszy | RSS

[ 0..9 |  (***) |  A |  B |  C |  Ć |  D |  E |  F |  G |  H |  I |  J |  K |  L |  Ł |  M |  N |  O |  P |  R |  S |  Ś |  T |  U |  V |  W |  X |  Z |  Ź |  Ż ]

Stateczność - Wiesław Musiałowski
to jest ostatnia pieśń zawarta w próżni
- już tam jej żadne nie szkodzą ciążenia
a ja się gubię, jak prostak podróżnik
na tej elipsie, podążam gdzie Ziemia

niesie mnie, niesie i bezwładny jestem
w otchłani piekła bose stopy moje,
a po obrocie odwrócona przestrzeń.
ja w oceanie przypomina boję,

lecz nie wskazuje żadnego kierunku
- tu się nie liczą jakiekolwiek stany,
bo w tej nicości bezwzględnych rachunków
jestem i z uczuć pośrednio wyprany.

więc po co krążę? - bo i Ziemia krąży,
jesteśmy parą pulsem i anodą...
Dodane przez: pmusiaowski
Bookmark and Share
Zobacz inne wiersze tego autora.

© 2004-2010 Kontakt. Wszelkie prawa zastrzeżone Regulamin Zgłoś problem/błąd Poleć nas RSS