Skromnej barwy i woni,
Kwitł fijołek na błoni,
Fijołek maleńki.
Pasterka biegła po łące
Zbierając kwiaty kwitnące,
Dalej, dalej! -
Słodkie śpiewając piosenki.

"Ach! gdybym ja w tej dobie,
Myślał kwiatek sam w sobie,
Miał kraśnej róży wdzięki!
Może by ona mię wzięła,
Może do piersi przypięła,
Ach! przynajmniej
U swojej białej sukienki!"

Lecz pasterka przebiegła,
Fijołka nie postrzegła,
Zdeptała kwiat maleńki.
Konając jeszcze zawołał:
"Gdym się podobać nie zdołał,
Dzięki, dzięki!
U nóg jej konam - dość dla mnie!"

(przełożył: Antoni Edward Odyniec)

Zobacz inne wiersze lub cytaty tego autora.