Hilda Doolittle (znana też jako H.D.) - urodzona w 1886 roku w stanie Pensylwania. Obok Ezry Pounda, Amy Lowell i T.S. Flinta uważana jest za najwybitniejszą osobowość imagizmu - jednego z najbardziej inspirujących nurtów amerykańskiej poezji. Twórcy imagizmu postulowali zwięzłość, precyzję, błyskawiczny obraz, unikalną metaforę, żywy język, kolokwialność i wolny wiersz. Hilda Doolittle przez dłuższy czas redagowała periodyk imagistów "The Egoist", jednak jej twórczość wykraczała daleko poza ten nurt. Uprawiała także prozę, literaturę faktu, z powodzeniem występowała w filmach. Miała burzliwe życie. W 1911 roku porzuciła studia i wyjechała do Anglii. Tam w kręgi literackie wprowadził ją jej przyjaciel i kochanek Ezra Pound. Jej pierwsze wiersze ukazały się w piśmie "Poetry" w 1913 roku. Wkrótce potem wyszła za mąż za pisarza Richarda Aldingtona, także wpływowego imagistę. Jednak przez całe życie pozostawała w związku z Annie Winifred Elllerman, ważną postacią światka artystycznego lewobrzeżnego Paryża, wydawczynią między innymi Hemingwaya i Gertrudy Stein. Hilda Doolittle była pod przemożnym wpływem Freuda, któremu dedykowała napisany w 1944 roku tekst „A Tribute to Freud”. Jej najwybitniejsze dzieło to „The Walls Do Not Fall”, uważane przez krytykę za jej ostateczne zerwanie z imagizmem. Umarła w wyniku wylewu w 1961 roku. Większa część jej dorobku opublikowano dopiero po jej śmierci.