Trzy strofki

Nie bluźń, żem zranił Cię, lub jeszcze ranię,
Bom Ci ustąpił na mil sześć tysięcy;
I pochowałem łzy me, w Oceanie,
                                                Na pereł więcéj!...

I nie myśl - jak Cię nauczyli w świecie
Świątecznych-uczuć świąteczni-czciciele -
I nie mów, ziemskie iż są marne cele -
                                          Lecz żyj - raz - przecie!...

I myśl - gdy nawet o mnie mówić zaczną,
Że grób to tylko, co umarłe chowa -
A mów... że gwiazda ma była rozpaczą,
                                     I - bywaj zdrowa...