szukaj:
strona główna | e-kartki | encyklopedia cytatów | encyklopedia wierszy | RSS

[ 0..9 |  (***) |  A |  B |  C |  Ć |  D |  E |  F |  G |  H |  I |  J |  K |  L |  Ł |  M |  N |  O |  P |  R |  S |  Ś |  T |  U |  V |  W |  X |  Z |  Ź |  Ż ]

Ogólniki - Rafał Wojaczek
1

Światło dzienne, co mieszka w zimnej kości świtu,
miewa niekiedy adres tymczasowy w kości
Ponurego przestępcy, którym jestem ja.

2

Chleb powszedni, który się nie lęka dzielenia,
Głodu, ognia; którego nie można rozstrzelać,
Przecież przez żołądkowy trawiony jest kwas.

3

Dobra matka, co wstydzi się rosłego syna,
Kultywując kurewstwo po to, by zatrzymać
Młodość, wszak wreszcie musi potknąć się o śmierć.

4

Miła ojczyzna, nawet nie mit, lecz domena
Zza krat każdego nieba, bram wszelkiego piekła
Niespodziewanie we śnie dopomina się

5

Uczciwe społeczeństwo, które mnie wyklucza,
Nawet nie wie jak wielu głosów w sobie słucham
Prawdziwy naród mając u siebie we krwi.

6

Słowo polskie, plugawa gazetowa mowa,
Jeśli cenzurze wymknąć się niekiedy zdoła,
Nieregulaminowo i tak wdzięcznie brzmi.
Dodane przez: HdwaO
Bookmark and Share
Zobacz inne wiersze tego autora.

© 2004-2010 Kontakt. Wszelkie prawa zastrzeżone Regulamin Zgłoś problem/błąd Poleć nas RSS