Bardzo trudno dokopać się prawdy
spod swych myśli o tobie i snów.
Jeszcze trudniej, i trud to zbyt twardy,
spod twych własnych wydobyć cię słów.

Szukam prawdy naszego wzruszenia
pod warstwą każdego dnia
prawda przeczuciami bez imienia
wybucha ze mnie jak z pnia.

Poza dniem, pełnym snu, poza snem i tobą
nic prócz nocy czarnej jak smoła.
Więc pochylam się nad samym sobą
i w głąb własnej przepaści wołam.

Zobacz inne wiersze tego autora.