więc miałaś piękne imię, jak to radio pionier
i takie powieściowe - zdrobniale - Emilka
i serce, serce które mógłby mieć milioner
i życie albo w jednym pomieszanych kilka.

nazwisko - czy to ważne - pewnie jest ich wiele
szczególnie tam za rzeką i obronnym murem,
gdzie przyciemniano lampy w domu i kościele,
by duchy się łączyły: dobre i ponure.

wybrałaś spośród znanych biblijnych i hardych
- dziś jakby zapomnianych - nie mnie o tym sądzić
lub odgadywać tylko historyczne jakby
w poszukiwaniu sensu, by wątpiąc nie zbłądzić.

śpij zatem po bożemu, tak jak twoje dzieci
a ja, spróbuję Bogu ich dusze polecić.

Zobacz inne wiersze tego autora.