nie martw się niczym, wszak jesteśmy tutaj
początkiem ledwie i końcem historii
- nie ma znaczenia w jakich będziesz butach
kiedy cię będą badać w prosektorium

systematycznie pogrzebią, obejrzą
nie powierzchownie, bo wpierw rozbebeszą
kartę choroby zapisaną wewnątrz,
lecz się nie mylisz - oglądając przeczą,

bo nic nie możesz - jesteś żywym trupem,
zbiorem komórek, doświadczalną małpą
z tysiącem nerwów w martwym kręgosłupie
i całą resztą na oścież rozwartą,
a dla medyków Hipokrates głupcem.

Zobacz inne wiersze tego autora.