Śniący pośród wiatrów - Hilda Doolittle Bielsi niż skóra wywrócona na nice, jesteśmy żądleni przez miotany wiatrem piasek i potrzaskane muszle. My nie będziemy dłużej spać pośród wiatrów - my budzimy się i uciekamy poprzez bramy miasta. Łza. Łza jak ołtarz na głazach urwiska, ciśnięty na stos szorstkich kamieni; my nie będziemy dłużej spać pośród wiatrów, które jednają sobie nasze względy. Pieśń wypiętrza się z lamentu, który nigdy nie ustaje, kroki zakreślające koło i danina płacona piosenką. Kiedy ryk kroplistej fali przełamuje się w lament, ulewa odmierza głosy jastrzębi, mew i wodnych ptaków, których płacz jest dysonansem. (tłumaczenie: Michał Popławski) Dodane przez: HdwaO
|