| Menu główne |
|
strona główna e-kartki encyklopedia autorów encyklopedia cytatów encyklopedia wierszy teoria haiku haiku klasyczne haiku Miłosza haiku współczesne teoria limeryków księga gości forum |
| Menu użytkownika |
| Na forum... |
| Barkarola zmiana danych Kryzys, wakacje i desz... Cytaty Wiersz o nieszczęściu? Fotel ... kochanek KONKURS Mitologia *** Powracam do Ciebi... |
[ 0..9 |
(***) |
A |
B |
C |
Ć |
D |
E |
F |
G |
H |
I |
J |
K |
L |
Ł |
M |
N |
O |
P |
R |
S |
Ś |
T |
U |
V |
W |
X |
Z |
Ź |
Ż ] Październik - Wojciech Bellon Burzą się dróg wymiary
porudziałym wiatrem Staje się październik w kapocie podartej Ścichają dni bezdroże pogrążone w ciszy Staje się październik w czapie nędznolisiej Staje się na oczach i w nozdrzach Pochylony kroczy Dogląda co jego gdy liście I drzewa rozłącza Tili tili liści szumem wypełnione rowy Staje się październik z kaletą dziadową Toczą się i klekocą kasztanowe kule Staje się październik w złotawej koszuli Staje się na oczach i w nozdrzach Pochylony kroczy Dogląda co jego gdy liście I drzewa rozłącza Mieniąc się w stawie słońcem pozostałym z lata Staje się październik jesienią bogaty A potem trop znalazłszy na srebrnych rozstajach Odchodzi październik listopad się staje Dodane przez: HdwaO 
Zobacz inne wiersze tego autora. |
| Serdeczne Życzenia |
dla Zyty Teofila Felicji 
|
| Ankieta |
| Subskrypcja |