W radio mają rację

"Dla cie-e-e-bie, ukocha-a-a-na!"
serenada -
mówi speaker
i boli go ząb.

A jednak dla ciebie, ukochana:
i ten dom,
i wieczór,
i klomb...

Chciałem zamknąć radio, chciałem uciec...
serenada! Och, lodu na głowę!
Lecz wplątała mnie nuta po nucie
serenada w sprawy życiowe.

I znów dobry jestem, bo... właściwie
o co chodzi? O życie, o trud -
więc - pokorny - znowu się nie dziwię,
że są słowa takie do nut;
że jest w życiu nieśmiertelny banał.
O, banale, w szale z ciebie kpiłem!
"To dla ciebie, dla ciebie, ukochana!".

W radio mają rację. A mówiłem...

1939