Dzieci przerwanej epoki - Józefa Ślusarczyk-Latos dzieci przerwanej epoki żyją na ulicy
mieszkają w cieniu naszych powiek
rosną
między głuchymi ciałami robotów
ich braćmi są manekiny
mają drewniane twarze i metalowe oczy
nikt nie wie ile ich jest
otaczają nas we śnie wypełniają południe
mieszkają w naszych lustrach
są sierotami ziemi
dzieci przerwanej epoki nie znają historii
nie są po żadnej ze stron
mieszkają w twarzach w parlamentach
szydzą ze wszystkiego
dzieci skrzywdzone skrzywdzonej epoki
nie czują miłości ani nienawiści
nie znają swojego imienia
ich domy są z marzeń uschniętych
z deszczu oraz liści
łodzie z papieru i wiatru
dzieci przerwanej epoki są dziećmi Boga
ale jeszcze nie wiedzą o swoim istnieniu Dodane przez: HdwaO
|