Nad drzewami śmiech umarłych... - Józefa Ślusarczyk-Latos nad drzewami śmiech umarłych galaktyk
czas dzwoni w głuchym telefonie -
nikt nie powie ci prawdy. Prawda jest
niebezpieczna jak śmierć - pewna siebie
obiad niutona wciąż czeka na stole
odmraża się historia a stygnie legenda
cisza otwarta na wylot ciężkiej od deszczu
przestrzeni. Dymią gałęzie - wróble
otrzepują skamieniałe światło
kurczy się letni dzień biedronka
na małym palcu szuka drogi do nieba Dodane przez: HdwaO
|