| Menu główne |
|
strona główna e-kartki encyklopedia autorów encyklopedia cytatów encyklopedia wierszy teoria haiku haiku klasyczne haiku Miłosza haiku współczesne teoria limeryków księga gości forum |
| Menu użytkownika |
| Na forum... |
| Barkarola zmiana danych Kryzys, wakacje i desz... Cytaty Wiersz o nieszczęściu? Fotel ... kochanek KONKURS Mitologia *** Powracam do Ciebi... |
[ 0..9 |
(***) |
A |
B |
C |
Ć |
D |
E |
F |
G |
H |
I |
J |
K |
L |
Ł |
M |
N |
O |
P |
R |
S |
Ś |
T |
U |
V |
W |
X |
Z |
Ź |
Ż ] Zachód słońca - Maria Pawlikowska-Jasnorzewska Kto pogubił te pióra różowe na niebie? Aniołowie kochania, kochania, kochania. - Popłynęli daleko - nie do mnie i ciebie, lecz tam, gdzie szyby płoną snem oczekiwania. Aniołowie miłości pióra pogubili, niosąc w oddal rozkosze, rozkosze, rozkosze. różowe pocałunki, nieskończoność chwili i pełne łez amfory, i róż pełne kosze. Jedno pióro wionęło nad tym naszym domem, gdzie w oknie brak złotego, złotego płomienia, i zawisło nad nami różowym ogromem, i zawisło nad nami żałością wspomnienia... Kto pogubił te pióra różowe na niebie? Aniołowie kochania, kochania, kochania. - Popłynęli daleko - nie do mnie i ciebie, lecz tam, gdzie szyby płoną snem oczekiwania. - Dodane przez: HdwaO 
|
| Serdeczne Życzenia |
dla Marzeny Klaudiusza Marii 
|
| Ankieta |
| Subskrypcja |