szukaj:
strona główna | e-kartki | encyklopedia cytatów | encyklopedia wierszy | RSS

[ 0..9 |  (***) |  A |  B |  C |  Ć |  D |  E |  F |  G |  H |  I |  J |  K |  L |  Ł |  M |  N |  O |  P |  R |  S |  Ś |  T |  U |  V |  W |  X |  Z |  Ź |  Ż ]

*** (Pójdź mila, spowij zawojem me skronie...) - Johann Wolfgang Goethe
Pójdź mila, spowij zawojem me skronie!
Turban z twej ręki - bardzo piękny zgoła.
I nawet Abbas na Iranu tronie
Nie mógł subtelniej spowić swego czoła.

Turbanem była wstęga, która splotem
Ze skroni Aleksandra opadała -
Dla wszystkich, którzy panowali potem,
Klejnot królewski, ozdoba wspaniała.

Wspaniały turban zdobi skroń cesarza,
Zwą to koroną - o nazwanie mniejsza!
Klejnot i perła - zachwytem obdarza,
Lecz muślin to ozdoba najpiękniejsza.

Czystym, srebrzystym muślinem, kochana,
Czoło mi spowij dobrym, czułym gestem!
Czymże cesarska wysokość tak znana?!
Spójrz tylko - zaraz jak on wielki jestem.

(przełożył: Leopold Lewin)
Dodane przez: HdwaO
Bookmark and Share
Zobacz inne wiersze lub cytaty tego autora.

© 2004-2010 Kontakt. Wszelkie prawa zastrzeżone Regulamin Zgłoś problem/błąd Poleć nas RSS