Czynowniki

1

Czynowników! - o! - czynowników
Naspotykałem w życiu dużo;
Nie pomnę liczby ich guzików,
Ani ku czemu wszystkie służą?

2

To wiem tylko: że świat się zmienia,
Wojen bronie i natarć szyki,
Chorągwie ludów i natchnienia -
A oni zawsze czynowniki!

3

Zrywa się morze, jak słup solny,
I huragan nim miota dziki,
I sądnych trąb zabrzmiał hymn wolny:
A oni?... - jeszcze czynowniki!

4

Zielenią strojne dawniej góry
Zmienia nawałność w step Afryki,
Warownie nikną... i mundury!...
- Oni?... - z dymisją-czynowniki.